در سفری که به بلوچستان داشتیم از بندر طیس که یکی از سه بندر (چابهار، طیس و کنارک) خلیج چابهار است گذر کردیم و به دیدن بندر کنارک چابهار رفتیم که گفته می‌شود به دلیل اینکه درختان کنار بسیاری داشته، در قدیم کُنارک نامگذاری شده است. جایی که بخش زیادی (حدود 60 درصد) از ماهی‌های کشور را تامین می‌کند. جایی پر از لنج‌های رنگارنگ ماهیگیری! علاوه بر اینکه داخل یکی از لنج‌ها شدیم و خودمان را با عکاسی سیراب کردیم، می‌توانستیم ساعت‌ها به تماشای حرکت لنج‌ها، پرواز پرنده‌ها و تلاش ماهیگیران زحمت‌کش بنشینیم.
چگونه به بندر کنارک برسیم؟
برای رفتن به بندر کنارک می‌توانید راه‌های مختلفی را امتحان کنید. سادهترین راه این است که با هواپیما به چابهار بروید و از آنجا خود را به بندر کنارک برسانید. راه دیگر اینکه با قطار یا هواپیما به زاهدان، کرمان و یا بم بروید و از آنجا به صورت زمینی به بندر کنارک سفر کنید. اگر راه دوم را انتخاب کردید، حتما از وجود وسیله نقلیه‌ای که بتواند شما را به شهر مورد نظر برساند اطمینان حاصل کنید. بندر کنارک حدود 700 کیلومتر از زاهدان فاصله دارد.
بازار بندر کنارک
اما بندر کنارک علاوه بر اسکله ماهیگیری، جذابیت‌های دیگری هم دارد. بازار کنارک چابهار، همان جایی است که شاید مقصد بسیاری از کوهنوردان و طبیعت‌گردان باشد. مغازه‌هایی پر از کفش‌های نو و دست دوم که با قیمت‌های پایین، هر خریداری را وسوسه می‌کند. در این بازار با فروشنده بسیار خوش‌برخوردی روبرو شدیم و آنقدر رفتارش نسبت به بعضی از همکاران متمایز بود که قول دادیم او را به گردشگران دیگر هم معرفی کنیم؛ کفش‌فروشی رحمانی.
روستای زرآباد و باغ موز از جاذبه‌های بندر کنارک
یکی دیگر از دیدنی‌های جالب بندر کنارک چابهار، بخش زرآباد است. همانطور که می‌دانید، سیستان و بلوچستان سرزمین بسیار خشکی است و در این صحرای بزرگ که نه تنها مردم بلکه تمامی موجودات زنده با کم‌آبی دست و پنجه نرم می‌کنند، وارد روستایی شدیم که همچون بهشت بود. هر دو طرف جاده را باغ موز، هندوانه، زیتون (نام محلی میوه گوآوا) سبز کرده بود. البته ما برای بازدید از باغ موز وارد این روستا شدیم، چرا که درخت آن شکل جالبی دارد و باغ موز هم چیزی نیست که همه جا بتوان دید.
در زمان بازدید ما موزها نارس بودند و طبق گفته صاحب باغ، درخت موز ماهی یک دفعه بار می‌دهد. برای آبیاری باغ هم مسیر مشخصی ایجاد کرده بودند که آب از داخل یک استخر وارد آن می‌شد و به قسمت‌های مختلف می‌رسید. داخل باغ موز هم دریاچه‌ای از آب ایجاد شده بود که نمی‌گذاشت ما به راحتی از گوشه گوشه آن دیدن کنیم، مگر اینکه دل به دریا می‌زدیم و کفش‌هایمان را خیس می‌کردیم!
در کنار درخت‌های زیبای موز، باغ گوآوا که در زبان محلی به آن زیتون می‌گویند هم وجود داشت که میوه‌هایش در فصل زمستان رسیده و قابل خوردن می‌شوند. زیتونی که از درخت یکی از باغ‌ها چیدم سفت و کال بود اما عطر عجیبی داشت. بعد از خروج از باغ، از میوه‌فروشی کنار جاده، چند کیلو زیتون رسیده خریدیم و نوش جان کردیم؛ خوشمزه بود و کمی مزه انبه می‌داد.
دیگر دیدنی های بندر کنارک
علاوه بر دیدنی‌هایی که ذکر شد، از پدیده زیبای گل‌فشان هم بازدید کردیم اما به دلیل محدودیت زمانی باقی جاذبه‌ها را نتوانستیم ببینیم. دیدنی‌هایی چون چشمه شور عین، غار طبیعی کل بی‌بانک، غار گواتگل، خانه قدیمی آریان خان و چند زیارتگاه.
آب و هوای بندر کنارک
بندر کنارک آب و هوای گرم و مرطوبی دارد که زمینه را برای رشد محصولاتی چون موز، زیتون محلی، پاپایا، انبه، چیکو و بادام فراهم می‌کند که ممکن است در دیگر نقاط کشور به چشم نخورند. البته رودخانه‌هایی چون رودخانه کهیر که در منطقه کنارک جاری هستند نیز ارزش بالایی در کشاورزی آن دارند.
انواع خوراک محلی بندر کنارک چابهار
بریانی مرغ، ماهی، گوشت و همینطور کراهی مرغ، ماهی و گوشت از جمله خوراک‌های محلی لذیذی است که در رستوران‌های این مناطق در اختیار مشتریان گذاشته می‌شود. همچنین شما می‌توانید انواع ماهی را سفارش دهید و یا خودتان طبخ یا کباب کنید. اگر به طعم تند علاقه‌مند هستید، حتما بریانی و کراهی را یک بار امتحان کنید. حتی می‌توانید ادویه این غذاها را نیز از بازار تهیه کنید.
صنایع دستی بندر کنارک چابهار
در هر کجای بلوچستان که پای بگذارید، سوزن‌دوزی بلوچی حرف اول را می‌زند. دست‌رنجی از هنر و دقت زنان بلوچ که بسیار زیباست و ارزش مالی بالایی هم دارد. البته در خرید صنایع سوزن‌دوزی باید بدانید که آثار ماشین‌دوزی قیمت بسیار پایین‌تری نسبت به آثار دستی دارند. برای پیدا کردن یک دستبند زیبای دست‌دوز هم ممکن است نیاز باشد کل بازار را زیر پا بگذارید. اما علاوه بر این‌ها، حصیربافی، صدف‌کاری و … هم رایج هستند.
گیاهان بندر کنارک چابهار
گیاهانی چون کهور، کلیر، کنار، آویشن و غیره در این منطقه یافت می‌شوند که چند نمونه را به اختصار معرفی می‌کنیم:
کنار یا سدر: درخت همیشه سبزی است که ارتفاع آن تا 10 متر می‌رسد. میوه آن خوراکی و به رنگ زرد و زرد مایل به قرمز است. این گیاه دارویی است و برگ‌های آن را سدر می‌نامند.
کهور ایرانی: درختی به ارتفاع 10 متر با برگ‌های متناوب و شانه‌ای به رنگ سبز کم رنگ که میوه لوبیایی شکلی دارد. متاسفانه گونه غیربومی این گیاه یعنی کهور پاکستانی، این گونه بومی را به شدت تهدید می‌کند زیرا پر از خار است و کمتر مورد تغذیه احشام قرار می‌گیرد.
کلیر یا کریر: درختچه‌ای خاردار تا ارتفاع 5 متر که گل‌های صورتی مایل به قرمز دارد.
